‘Dus’, zegt mijn coach, ‘de rode draad in je werk is dat je mensen en organisaties wilt helpen in hun flow te komen?’ ‘Ja!’ reageer ik spontaan, ‘daar gaat het voor mij om!’. En vervolgens komt gelijk de vraag in me op ‘hoe dan?’. Mijn gewoonte is er op gericht om een inzicht direct concreet uit te willen werken. Kortom: om het SMART te maken: specifiek, meetbaar, acceptabel, realistisch en tijdgebonden.
Als ik vervolgens vanuit ‘SMILE’ naar SMART ga,, wordt mijn ademhaling oppervlakkig, knijp ik mijn ogen samen en verstart mijn beweging. Ik merk dat het goede gevoel verandert in serieus denken en het plezier dat ik zojuist voelde is via de achterdeur verdwenen. Er moet een resultaat neergezet worden en dat creëert onrust! Wederom zijn de lichaamssignalen onmiskenbaar: Wat veroorzaakt deze verandering?
Het proces, de reis richting een resultaat, is voor mij veel belangrijker dan het resultaat zelf. Met dit inzicht ontspan ik weer. Mijn ogen krijgen weer glans en de glimlach komt terug om mijn mond. Dit is hoe ik wil werken in individuele sessies en in organisaties. Ik realiseer me dat ik ‘hoe dan?’ niet actief hoef te bedenken. Ik mag er op vertrouwen dat mijn lijf herkent wat er nodig is om de eerstvolgende stap te maken die past in mijn eigen flow. Wat ik al wist, heb ik nu weer eens concreet ervaren: ik voel aan mijn lijf of een beslissing de juiste is.
0 Reacties
|
Sandra Klein heeft een praktijk voor
|